Artık gücüm kalmadığın farkındayım,
Yorgunluk belirtisi olsa gerek yüzümün acıyan çizgileri.
Keşke dolu bir geçmişin bu gün’e yansıması,
Kalbimin eskisi gibi dokuz sekiz olmayan ezgileri..
Artık ömrümün kalmadığının da farkındayım,
Bu nefes, son nefesin habercisi.
Biliyorum..
Bir dünya var hayallerimde;
Kuruyorum,
Özlüyorum,
Ama gerçekleştiremiyorum..
Artık öldüğümün de farkındayım.
Yoksa neden karardı ki her yer..?
Annem tut ellerimden yalvarıyorum..
İhtiyacım var sana,
Yalnız sana..
Hiç olmazsa bir ses ver..
Ve sen,
Annemin yerini almaya çalışan kadın.
O’nun kadar pamuk mu ellerin ?
O’nun kadar temiz ve bembeyaz mı geçmişin ?
O’nun kadar her yaraya merhem mi öpüşlerin ?
Sana son bir görev..
Ben sessiz sedasız ölürüm,
Sen sadece gözlerimi kapat..
Korkma, yormam seni !
Tek başıma da gömülürüm..
Nasılsa tek başına yaşandı bu kocaman hayat..




Emre İnan / Haklı Serzeniş
04.10.012
01:21