..Öyle huzur veriyordu ki sesi, saatlerce konuşsa, bölmemek için sesimi bile çıkartmazdım. Ben öyle sevdim işte.. Kimine hayatındakinin en ufak bir hareketi batarken ben onu öyle sevdim işte..
Ama gitti..
O, hayatıma girdiği gün yemin etmiştim hayatımdan ’keşke’leri çıkartacağıma dair. Bu gün tam üç yıl oldu be !!
Koskoca üç sene onsuz geçti.
Sana söz verdim biliyorum ama affet sözümü tutamadım..
- ’Keşke bee, keşke gitmeseydin..’

Şimdi sorsan nasıl geçti, nasıl dayandın, anlatamam..
Hani derler ya ’zamanla unutursun, alışırsın, üzülme..’ diye.
Ben hem onsuz zaman geçirdim, geçirmek zorundaydım.
Hem unutamadım, üstüne daha çok bağlandım.
Hem de çok üzüldüm..
Ben hiç bir gece başımı yastığa mutlu koymadım ama hep dışarıya mutlu insan rolü oynadım..
Beni gören mutlu sanar o yüzden..
Bilmez kimse içimde kopan fırtınaları, kimse bilmez yüreğimin yangınını göz yaşlarımla söndüremediğimi.
Kimse bilmez o koskoca üç sene nasıl yaşadığımı..

Gündüz bir şekilde oyalanıyor insan, dostlarım var sağ olsunlar. Onlarla vakit güzel geçiyor da ya gece.. ??
Gece olsun istemiyorum..
Güneş batsın, karanlık şehrin tüm ayıplarını örtercesine üstümüze sinsin istemiyorum.
Çünkü yine aklıma, her gece olduğu gibi sen geleceksin biliyorum..
Ben seni çok özlüyorum..




__Kalbin Hiç’Kırıkları

-Emre İnan-