hani beraber ıslanacaktık yağmurda,
sen değil miydin binlerce kez söz veren bana ?
ne oldu sevgili, neden ayrıldı yollarımız ?
neden mutlu edemedi bizi aşkımız?

her yağmur yağışında atıyorum kendimi yollara
hayallerimiz geliyor bir bir aklıma.
çekingen sözlerimiz canlanıyor sonrada.
her biri derin yara oluyor bağrımda

ne yapsam burkuluyor yüreğim
insanım bende, yalanlar söylediğini nerden bileyim.
alevinde yandı gözlerim,
kör olmuşum, aldatışını görmedim.

neyse sevgili, yağmurdan bahsediyorduk değil mi?
yağmur, sen, ben ve şiirlerimiz.
hep güzeldi hayallerimiz.
sen bana şiirler okuyacaktın
ben de sana sımsıkı sarılacaktım…
aşkın en güzel halini seninle yaşayacaktım.

şiirin lafımı olurdu sevgili,
yazmasan da severdim ben seni.
şiirsiz de geziliyor o dert değil de
bedenim değil, yüreğim sırılsıklam oluyor yağmurda,
işte onun acısı hafiflemiyor ne yapsam da.

yağmur, ben ve biten sevgimiz
hiçte uyumlu değiliz…

seninle yağmurları sevişimizden belliydi, aşkımızın gözyaşlarına kurban gidişi.