ve bir yol güncesi sızar kalemimin renginden
gözlerim tutuklu derin resimlere b/akar

bitmeyen bir terennümdür kulağımda ki ses
hasret ezgisinin nağmeleri efkar düşürür sineme
kaç nakarat eskitir gönlümün harıyla dudaklarım

hazan mevsimleri mısralar da sonsuzluğa uzanır
salınıp gider şiir boylarında hasret

bilinmeyen bir diyardır gurbet
ufkumda dağlanır gözlerimin hissi,
iki damla yaş olur süzülür
dağa taşa düşer gam yükü

haykırır lisan bozar sessizliğin sesini
emanet ruhum oynar bedenim soğuk

duygularım yorgun anıların gölgesinde
silik resimler gibi bedel öder

ilelebet sürecekmiş gibi ürkek bir mazeret kopar
samimiyetle itiraf edilen bir söz dökülür manadan
aşk!
huzurlu bir sessizlik

kulağıma fısıldar sanki rüzgar
zaten mayamda var olan bu hoşluğu
can adanır salınıp giden bu latif duyguya
yıllar uzar, yollar uzar
devleşir yüreğimde özlem
hayal ve ümitlerin dünyadan mahşere akışıdır bu