30
Yorum
32
Beğeni
0,0
Puan
1813
Okunma

Bakışlarım virani, ağlamak ötesi hal
Avuntum, hayalindi gözlerimin ferinde
Ati bile uçmuşken tahtı kurunca zeval
Dik başlı mağrur hissim, gizlenmişti derinde,
Alışırım demiştim, sen yokken gece nârdı
Ay vardı, yıldız vardı başımın üzerinde
Özlemim, yağmur olup saçlarımdan akardı
Zaman durmuş, yelkovan hala aynı yerinde
Gece sağır ve kördü, ifadaydı usulluk
İliğime işlerken sayende bu yoksulluk.
Hasbelkader olsa da, çehreme gün vurmuştu
Zamansız gidişinde sanki dünya durmuştu.
Nerde unutulduysam bırak orda kalayım
Yeterince sığındık virgülün gölgesine
Ne sen kız belleğine ne ben zorda kalayım,
Beni asıl ürküten, kalbinin bölgesine
Hasretinle yanarken yüz çevirememekti,
Ayrılık ağır gelip, yokluğun dengesine
Burnumun direğine… söz geçirememekti
Merhametten uzakken yürek dönencesine
Gamsız bir uyku çöktü zavallı bir anımda
Hiç kimse olmasa da, son sözümde yanımda.
28 Eylül 2012 / NÜS