10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1739
Okunma
kopuyor koyu bir fırtına
hava o denli soğuk
öğrenme çabasındayız hayatı
buğulu bir pencere kıyısında...
kalemim acı bir taarruzda
gece matemini almış kucağına
cümlelerim dayanın kara sayfalara
yıldızların evi olan ey koca sema, ağlama!
hayat sonsuz bir imtihan değil midir aslında?
buluverir bizi en yorgun anımızda
ne sancılı yollardan geçer yüreklerimiz
bir kitap önsözüdür acılarımızsa...
ben susarım, ebedi susturmam kalemimi!
varlığımla ısıtırım sözcüklerimi
yazmayı yitirirsem bir gün
bilin ki o gündür yitirdiğim bedenimi...
Cevap Yaz