20
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1134
Okunma
Zaman kavramını yitirdim
Üstüme doğmayan
Bir güneşe tutkunum
Bağırsam sesim duyulmaz
Boşunadır feryatlarım
Demirden bir kafesteyim
Yeni indi falakadan ayaklarım
İşkence gördü bedenim
Takatım yok sanmayın
Usum yerinde kalbim atıyor
Düşüncelerimi silemezler
İkiliği bir yana attım
Anlamlı kılmalı her anı
Kendimle savaşmayı bıraktım
Uzatmak istemiyorum bu konuyu
Düşünce gibi gönlümdesin
Sular kaynağından coşuyor
Güneşe çok yakınım artık.