9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1928
Okunma
donuk bir tebessüm yerleşmiş çehreme
aynalar bana yalan söylüyor
hayatın zorbalıklarına direnemedim anne
beni en çok yalnızlık boğuyor
hadi al kucağına,söyle
neden umutlar her gün soğuyor?
beni bu hayata getirdin ama anne
yüreğimde hep acılar raks ediyor
açık denizler öldürür sevgiyi deme
artık yalanlar kıyıya vuruyor
hani evimiz hayal şehirdeydi anne?
bu çirkinlikler diz boyunu aşıyor
bir şeyler oluyor yüreğime
gölgem de matemde,gölgem de korkuyor
ellerini verdin mi filizleniyordu tohumlar anne
artık ağaçlar çiçek döküyor
tut ellerimi,ısıt ellerimi ellerinle
bak penceremde güneş yerine hengame doğuyor
al beni tekrar karnına,koru beni anne
şimdi beni en çok yalnızlık boğuyor
Cevap Yaz