İHANET

Kırılgan yanlarım var benim
kemikten ziyade affedici bir yanım
Uzun zamandır biriktirdiğim
İhanetten yüreğime saplanan zehirli oklarım var

Göz pınarlarımda sakladığım birkaç yağmur damlası seviyor yanaklarımı
Gecenin karanlığına yakamoz tutarken gözlerim
Gün buz kesiyor

Sevildikçe yanaklarım, dudaklarım ıslanıyor
Dudaklarım ıslandıkça bir zakkum adını çağırıyor
Sen vedasız giriyorsun dudaklarıma
Son öpücüğünde kalıyor yüreğim
Sen ölüyorsun


O gece alev aldı bir çakmağın ucunda
Sigaralar külleşti, küller devrişti
Kayalar birden denize dönüştü
Yaralar sargı tutmuyor artık
Kan yüreğe düştü

Gurur dediğin şey parmak uçlarıma dolandı
Üzerine cümleler döküldü, gözler zan altında kaldı
Yeminler edildi
Aslında:
Edilen her yemin yalandı

Ben ölümü oynadım ihanetin sahnesinde
Sen dudağımdan geçtin ölümüm ihanetinde

Yaralar ihanetin bedelini ödemekse eğer;
Ben bedelini çoktan ödedim en nihayetinde

İsmail mancar (bymancar)

Hüzünlü bir seslenişti sitemli dizelerde okuduk şiirde, şairimizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.