Güz masalı olmuştu, eylülden kalan sözler,
Şu eylül yüreğinde, nice hüzünler gizler.


Sonbaharda olur mu, yeni aşklar da varmış.
Kalbim meğer o aşkla, çalınan telli tarmış.


Yalnızlık ve ihanet, yaktı da köze döndüm.
İsterse gelsin sevda, dönülecek tek yöndüm.


İbrişimler dolaştı, aşk elinden ördüğüm
Aynalar mı yabancı, tek ben miyim kördüğüm.


Hani hiç gitmemiştin, beni çok seviyordun,
Her gelişime bir kulp, takıp da savıyordun.


Yüz vermeyince aşka, nasıl kuduruyorsun.
Bıktım oysa gelgitten, delirtip duruyorsun.


Bakarak gözlerime, etme gülüm diyorsun.
Yıkıl da düş karşımdan, sevmeyi bilmiyorsun.


Kalbimin ekmeğine, bandın bal gözlerini,
Kutsal saydım ömrümce, taşıdım izlerini.


Anlam vererek susa, sükûta bürüneyim.
Seslenip de dağlara, ovanda görüneyim.


İsli yalnızlık girer, böler uykularımı
Yatamam uyuyamam, çalar uykularımı.



Neşe CÖMERT