Büyüyemiyorum! Ve bir türlü,
Parlak yapraklarım olmuyor
Dallarımda...

Bu gece, kokundan bir dünya düşün?
Ve kızıla boyamak,
Her kaldırıma ismini yazmak gibi...

Sonra, oturup duvar dibine,
Rüzgârla gelen orkide kokunu duyumsamak
Yalnız ve tek başıma...

Uykuya dalmadan, salıncakta-sallanışımı düşünürüm...

Seninle ben,
İkiye bölünmüş sınır gibiyiz...
Yakında Çok yakında, Cesedime benzin döküp!
Unuttuğum adrese bir (NOT) düşeceğim...
(Tüh kadar hafif, bir o kadarda ağır gövdene yakın olmak için)

Bekliyorum kapı önünde, zilimi çalan sen olsan...
Alsam içeri seni, uyduruk uykulara dalsak
Dokunsak, bir bütün olsak, kendi cesedimize!
Sabah olunca da, halkalı çöplüğünde buluşsak,
Çiğnensek! Köpeklerin kemik dişlerine
Ve sonra çekip gitsen! Sessiz (çığlık) atarak ben...

Ölmek! Bir ressamın, tablosuna ağlamasıdır!
Saçımdan, bir tutam ister misin?
Göğüsüne (inecek) darbeden önce...
Takma yüzüm, takma dişlerim ve birde takma hayatım,
Siliniyor! Yoksa ben yaşayan bir ölü-müyüm?

(kapatın gözlerinizi çatlak fahişeler! Midemi bulandıran ışıkları saçmayın!)