RABBİM
Açtım ellerimi semaya
Sana sığınıyorum
Bana bu sonsuz acıyı yaşatana
Öyle bir acı yaşatki
Ne bu Dünyada
Nede ahirette
Böyle bir acı
Ne görülsün
Nede duyulsun
Can bildiği canan bildiği
Kim varsa ne varsa
Annesi dayısı halası amcası
Evladım deyip
Saracak olduğu
O bedenler bile
Onun kefeni olsun
EY RABBİM
Sadece sana sığınıyorum
Yaşayan ve yaşamayan
Kim varsa dost bildiği
Can bildiği canan bildiği
Benim bedenim yerine sardığı
O beden
Ona öyle bir hayat sonsun ki
Bir dilim
Kuru ekmehe
Bir yudum suya
Mutluluha bile
Yedi sülalesi
Ömür boyu
Hasret kalsın
EY RABBİM
Sen herşeyi bilen görensin
Bu aciz kulunun feryadını duy
Açtım ellerimi sonsuz kapına
Ve sadece sana sığınıyorum
Beni yaşarken
Diri diri toprağa gömen o insana
Kıyamet günü dahi gelse
Cennetin yüzünü ona gösterme
Ve doğacak olan
Ve yaşayan yaşamayan
Kim varsa
Hayatında can bildiği
Onlara öyle bir ölüm nasip eyleki
Ne mezarları belli olsun
Nede cesetleri bulunsun
Mezarının başına gidip
Bir fatiha bile okunabilecek
Ne kabirleri olsun
Nede üzerlerine serpilecek
Bir avuç toprakları bile olmasın
EY RABBİM
Benim yuvamı yıkıp
Hayatımı param parça edenlere
Benim gözümün yaşına bile bakmayıp
Diri diri toprağa gömen
O vicdansızın
O hayırsızın
O kalleşin
O kahpelerin
Yuva üzerine yuva kuranların
Kurduğu yuva
Onların doğacak olan
Çocuklarının mezarı olsun
EY RABBİM...

Ufuk GÜNEY