Sensizliği konuşarak anlatabilmek mümkün olsaydı eğer susar mıydım hiç susar mıydım böyle ölümüne, yazmak mümkün olsaydı sensizliği olsaydı kırar mıydım hiç kalemimi ya da mümkün olsaydı sensizliğin resmini yapmak parçalar mıydım bütün tualleri...




Bir kervan kalkar
Ruhumun en kuytusundan
Yalnızlığın en sensizine
İlerler kervan ağır ağır
Ben kanarım sağanak sağanak
İçime kan kırmızı yağmurlar yağar
Aşk kesiği yaralar açılır bedenimde
Ve yoldan her gecen
Yaralarıma tuz basar
Dikenli teller keser yolumu
Aldırmam yürürüm üzerine
Yalnızlık ürür kervan yürür sensizliğe
Adım mecnuna çıkar
Sensizliğin çöllerinde
Kurur yüreğim
Çatlar sensizlikten
Pul pul olur dökülürüm
Bir damla sana muhtaç olurum
Bulamam
Sensizlikten ölürüm
Yolumdan şaşarım
Gözlerini ararım
Kutup yıldızı misali
göremem
Yanlış yanlış yollara saparım
Kırk haramiler keser yolumu
Yağmalar kervanı
Bir tek şensizliği bırakırlar bana
Ve ben açıl susam açıl desem de
Bilirim
Açılmaz bana
Açılmaz bir daha ne yüreğin ne de gözlerin
Bir kervan kalkar
Yüreğimden yüreğine
Lakin ulaşamaz asla
Ulaşamaz menziline…