kirlenmiştim;
benimle birlikte
tanrıyı da kirlettim
küfrümün en alasını
alnına kazıdım
ve

yaşamı ayaklarının dibinde
gözümü kırpmadan
katletmiştim…

şiirlerin doğduğu
hiçbir kadını
affetmedim
ve hiç bir sokağı
es geçmedim
hepsini yaktım,
içimde ki devasa şairi
kanlı ellerimle
boğazlamıştım…

ve
küçük bir kız tanıdım;
yüzümdeki fahişe siluetlerini
hiç tereddüt etmeden sildi,
karanlığa gömülmüş
ürkek sakallarımı okşadı
yıllardır ilk defa utandım
bıçak kadar soğuk
suratım kızarmıştı…

ve
içimdeki çocuğa
küçücük parmağını
gök yüzüne kaldırarak
hala güneşin
ışıttığını gösterdi,
aslında tüm ışıltıların
tüm güzelliklerin
ispatıydı kendisi…

seni seviyorum..
..bu adamı seviyorum… dedi.

..anladım ki onun olmadığı
her yerde kirliydim..!


/kirlenmiştim/

ve küçüğüm;
bir gün
gidip te cennetine
beni de geldiğim yere
cehenneme
gömmek midir
niyetin?