8
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1735
Okunma

Ne çığlıklar büyüttüm içimde
Sessizce sustum
Susturulan bir milletin
Suskunluğunu izledim sadece
Ben sustum ya öylesine
İçimdeki sesleri susturamadım
Cam kırıkları doldu beynimin içine
Şehitlerim düştü önüm sıra
Gece yarıları
Pusularında kaldım
Hissetim ve yaşadım
Onlar can siper ederken göğsünü
Can pazarı kurulurken figânsız gecelere
İçimdeki yaralar oylum oylum oyulurken
Çaresizce gördüm
Sustum
Anaların duaları eşliğinde
Besmeleye durdum
Kulaklarıma dokunduğunda feryatlar
Ben bilirim ki
Anadolunun bağrından kopup gelir
Ülke sevdalısı koçyiğitler
Ölümüne kına yakılır
Silah tutan ellere
Kuru ekmek soğanla
Ellerimin nasırıyla büyüttüm
Diyen bir babanın
Feryadıydı şu içimde
Ülkemin temeline konan bombalar
Tek tek patlıyorken
Masum ve günahsız
Bir çocuğun düşlerinde
Yitip gidiyorsa yarınlarımız
Tükeniyorsa umutlar
Dedim ya
Ülkemin bağrına sokulmuş
Bir paslı hançeri
Kan deryası içindeki vatanım
Vatanım derken
Tir tir titriyor
Ecdadım ve kefensiz yatanım
Kardeş kavgasına tutuşturulanları
Öldürmeyi insanlıktan sayanları
Kundaktaki bebeğe kurşun sıkanları
Bir de çıkıp onları kardeş sayanları
Bir bir öldürüyorum içimde
Bugün sesiz bir çığlık var içimde
Geçmişi unutturulmuş bir milletin
Gençliği çürütülmüş beyinlerin
Kalemine kitabına küstürülmüş çocukları
Kim nasıl dindirecek
Hergün yaşadığımız bu acıları
Şimdi sessiz bir çığlık var içimde
Kimselere anlatamadığım
Kelimeler boğazımda düğümleniyor
Konuşanlar söyleyin!
İnsanlar neden ölüyor
Bilmem hangi filmde kaldı
Oturup birlikte ağlayan milletim
Şimdi her gün can verenlere
Kahkalarla gülenleri gördüm
Efendimiz buyurmuyor mu
"Ayrılıkta azap birlikte huzur var"
Daha mahşere varmadan
İnsanlıktan utanarak öldüm.
Celal Keklikci
Şiirimin düzenlenmesinde sevgili Nazan Sarıkaya ve montajında emeği geçen Ahmet Saygı kardeşime teşekkürlerimle..
5.0
100% (7)