mönüler kalabalık...imgeler kısır,

cümleler eciş bücüş,harfler cüce,

kelimlerse af diliyor...kurulan harflere tümce...

kapılar kiltli,perdeleri çekti insanlık,

çekildi el ayak...bir başımıza kalakaldık./


hayrına kalanlar gecede,bir lügat düş’’ürdüler karanlığa...

sadece yürekçe bilenler hisseti aldı payını...

en kalbi dokunuşlarda ipeksi bir örtü gibi aldı üstüne sevgi

yorganını.//


bir şarkı mırıldandı...

yüreğinden dala düştüm;ruhun bile duymadı!
...

dostlar hep zor zamanlarda gelir demi?

ya yar’’dan düşecekken,ya gözünden damla akacakken./

ya tam donacakken...ya yancakken...ya sönecekken...

lakin son anda...takatın kalmadığında...çekip gidecekken...

elinden değil!yüreğinden tutmak için...teninden değil yüreğinden

öpmek için.///

vuslata çeyrek kala...


anla asırın dansında...

hasret kavuşmanın telaşında...

vuslat hasret ateşinde...


geceyi yeniledim...düşleri ıslattım yağmurlarda...

gökkuşağının altından geçirdim hüzünlerimi...

aşkı bıraktım, suretten sakınıp asıla varanlarda...

acılarımla uykuya daldım...unuttum eza veren dünlerimi...

istikametim...itikafında tefekkürle odlarda yananlarda...


varlıksın lakin yoksun./

yokluğuna alışamadım...

varlığına ulaşamadım...

zor yalnızlıkta zor...kimsesizlikte./

hasret ayriliktan hediye.

Sensizlik sessizce ölum...

Vuslat kavusmaktan öteye...

Senle olmak dirilmektir Gülüm...

ynsbypnr_