O KADAR ÇOK Kİ FAKİRLER
onları unutmak kolay degil
hatta olanaksız
şüphesiz ki
gün dogarken
onlar da görmekteler
içinde çocuklarıyla oturmak istedikleri evleri
zenginlerln evlerini
onlar
taşırlar sırtlarında
zenginlerin tabutlarını
dua eder
hazırlar mezarlarını
o kadar
çoktur ki fakirler
isterlerse,barışı,,
huzuru
bozabilirler
yırtıcı kuşlar gibi
kapatarak güneşin önünü
oysa bilmez görünürler
bu güçlerini
bu üstünlüklerini
kanlı aynalar
kanlı oyunlar içinde
yuvarlanır dururlar
yürürler
savaşırlar
kendilerie faydası olmayan savaşlarda
ya şehit olurlar ya da gazi
ya da yavaş yavaş ölürler
sefalet içinde
şanslısı
kimsesizler mezarlıgına gömülür
o kadar çoktur ki fakirler
ve işte bu yüzden
buruk bir duyguyla
hep anımsanır fakirler
resmi cenaze törenlerinde
yine de
kaderlerine
razı
fakirliklerini
sevinçlerlne banarak
hiç bir şeyi degiştiremeden
yürürler
ve yaşayıp giderler.