Bir bayram sonrasıydı, sana kart yollamıştım...
Sevgimi îmâ edip, cevabın kollamıştım...

Bir gül ki kıp-kırmızı, açmış! tam çağ’ı, dem’i...
Üstünde yaşıyordu, bin gecenin şebnem’i...

Bir gül ki anlam taşır, ki gözyaşlarım çiğ’i...
Ey gözleri gök güzel, ey gönlümün sevdiği...

Anlatmak istemiştim, demek istediğimi...
Anlatmak istemiştim, kalbde beslediğimi...

Heyhat! ne yazık ki sen, parçaladın gülümü...
Bağladım ben de artık, sonsuz aşka ömrümü...

...

’Gerçekte gönderilen gül değildi, gönül’dü...
Gül parçalandı ama, sanma ki gönül öldü...’

1965/66