Hiç sevdin mi sen...hiç birini? ..
Seveni seni...sevmeyeni...
Sevip öleni...ölmeyeni...
Yok! değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki de...neden? n’eydi geldin?

Ki hayatın olması aşk’dan...
Olması ve sürmesi aşk’dan...
Son bulup da ölmesi aşk’dan...
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki de niye? ..niye geldin?

Bu ne kalp? ne gönül? ne rikkât?
Sevmek – sevilmekse hakikât...
Yok! ..seninkisi kuru inat...
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki de yahû...niye geldin?

Bakan gözlerinin içine...
Vardı...soraydın be bir...ki ne?
O sevsin...kır – çevir! sen sevme...
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki be kızım...niye geldin?

O güzelim gözlerin bakar...
Sonra her kalbi – gönlü yakar...
Yol bulup da taaa! ..içre akar...
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki, peki de...niye geldin?

Ortamın ortamdı...her şey tam!
Seni seven ben...değildim ham...
Bastın da bakıp...telime bam...
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki a gül’üm...niye geldin?

O tel’im halâ basılı...bak!
Bilir Allah! ..da bilir Hallâk!
İstersen bir de şimdi gel yak? ..
Yok değil mi? yok hiç sevmedin!
Peki de niye? ..n’eydi geldin?

06.06.2005/13.45