19
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1814
Okunma

Kaç zamandır kaleme, köle olmuştu sancım
Gitmelerden uzakken kahrolası usancım
Anahtar nerde diyor getirsin benim hancım,
Güzellik evresini tamamlarken sözlerim
Doğumun telaşını yaşar gibi özlerim.
Dünyaya gelmeye de, ne kadar meyilliydi
Eflatundu gökyüzü yıldızlar afiliydi
İçimi dökeceği her halinden belliydi,
Yağmuru bekliyordu cesaret versin diye
İnfilak arzusunda, suskun-mahcup seciye.
Pejmürde bir haldeydim uzaktan bakılınca
Gözlerim durduk yere aynaya takılınca
Kendi aksimden korktum bir başıma kalınca,
Mecnun değildim fakat, Leyla gibi bir bendim
Tam zamanıydı artık yıkılmalıydı bendim.
Ne olduysa olmuştu o kısacık arada
Hemen de kanıksandım kabuk tutmaz yarada
İnzivaya çekilip düşündüğüm sırada,
Kör kütük sarhoş gibi, kendimden bir geçmişim
Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim.
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek
Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek
İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek,
Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye
Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
1 Eylül 2012 / NÜS