Çünkü oyun oynadılar ona,
Çünkü kandırdılar onu.
Yaparsın dediler,yüreklendirdiler yüreksizi....
Çünkü ikna edilmeliydi
Ve okşanmalıydı benliği.
Çünkü o kurtarmalıydı yakasını...
Öyle dediler...
’Farzet ki intikam alıyorsun,
Düşün ki bu şekilde kurtulacaksın onun ağır basan sevgisinden,
Artık o üstün gelmeyecek,iki kişilik muharebede,
Son hamleyi sen yapacaksın,
Sen atacaksın alevli oku,
Sen dağlayacaksın bu kez de,
Sen galip geleceksin’...dediler yeniLgiden tükenene..

Öyle yaptı.Dinledi ve yaptı..

Bir sabah,henüz sevinci kursağındayken sevgilinin,
Boğazladı onu celladı..

O an daha bir desteklediler,
’Haklı olan sensin’ dediler.
’Bunca zaman aynı şeyi o yapmadı m ı sana?
Şimdi kurtuluyorsun işte,
Şimdi varıyorsun gerçek sona,
Şİmdi son kez,bir daha o olmayacak şuurunda.
Onun nefesi dolmayacak ciğerlerine,
Hava onun gibi kokmayacak bir daha,
Düğümlenmeyecek boğazında,onsuz yuttuğun her lokma.
Hayat o demek değil.
Hayat son bulmayacak onu koparıp attığında’
Böyle dediler....Kutladılar yüreksizi..

Övündü bir zaman,çok zaman...
Avundu...

Ama neden ince ince,ılık birşey sızıyor sol memenin altından?
Göz gülüyor,
Dil söylüyor,
Ve o olmasa da hayat devam ediyor,
Hayat sürüyor da onsuzken,
Niye o sızı hep orda duruyor?

Çünkü kandırdılar onu,
Çünkü oyun oynadılar ona.
’Yaparsın’dediler,yaptı.

Yaptı da....

’Acımayacak’ dediler,yaktı.
’Unutulacak’ dediler,kaldı.
Birşey ılık ılık aktı..
Ve o yasaklanmış yayın gibi,
Tek nüshalık karalama gibi,
Sol memenin altında sıkışıp kaldı.
Yaktı,acıttı,kanattı..
Tırnaklarını geçirdi etine,kımıldatamadı,atılamadı.

Çünkü vazgeçiremedi onu duygular..
Hani ’son hamleyi sen yapacaksın’dediler de yaptı ya..
Kurtulamadı ki o,
Daha bir battı.
Daha bir,karardı yüreği yüreksizin.

O an anladı neden sızladığını,
O an kahretti korkaklığına,
O saat sildi defterden kendi cismini,
O gün,ÖMRÜN’ü kaybetti.
O ömür,onun iki elinin ince parmaklarında son nefesini verdi.

Çünkü yüreklendirdiler yüreksizi...

Ahh! O benlik yok muydu içinden söküp atılası??
O istedi,
Ve o alet etti duyguları..

Yüreksiz!!!

İnandı.
Korkaklığa,bencilliğe,fesata,intikama inandı.
Ve ihanete,
Ve sırtından bıçaklatana inandı,aldandı.

Çünkü oyun oynadılar ona.
’Onsuz da yaparsın ’dediler,
’Daha iyisini hem de..’

Çünkü kandırdılar onu.

Onsuz da yaptı elbet.
Daha iyisini maziye gömerek,
Her gün doğanı öldürerek,
Hergün ölerek,
Ve sönerek...