Dün gece yine yalnızdım, her gece olduğu gibi.
Yürüdüm sokaklarda, birbaşıma
Nerede olduğumun ve nereye gittiğimin ne önemi vardı
Ay da göstermiyor ya yüzünü, kimin umrunda.

Kuzey yıldızı oradaydı, kervanların rehberi
Kimbilir nice vuslatlara vesile oldu
Ya da nice gönüllerin uzaklaşmasına..

Dün gece yine yalnızdım
Yürüdüm ıssız sokaklarda
Bir ben kaldım karanlığında gecenin
Bir de başıboş sokak köpekleri..

Beyaz bir gül aldım, kokladım
İncinirsin diye kıyamadım öpmeye..

Ege’den Marmaraya oradan Karadenize akar ya koca deniz
Belki gözlerin değmiştir diye
Avuçlarımı doldurup yüzüme sürdüm
Bir hayal belirdi karşımda
Henüz benliğini yitirmemiş zamanlardan kalma
Titriyordu, sıkıca tuttuğum sol eli
Usulca öptüm parmak uçlarından..

Dün gece yine yalnızdım ağladım doyasıya,
Nasılsa yoktun, görmeyecektin..

Özlemlerimi, acılarımı kendime saklayıp,
Gönlümdeki tahtını beyaz güllerle donattım
İçini sevgiyle doldurdum,
Ve bir karanfil bıraktım sulara aldın mı?..

Dün gece yine yalnızdım, yürüdüm amaçsızca
Bir tebessüm gönderdim, ılgın esen rüzgarla,
İhtiyaç duyduğun bir an’da dudaklarına kondurasın diye.

Dün gece yine yalnızdım...