Sus !
Dinle bak içinde birşeyler var,
Konuşmak isteyen
Haykıran …
Bir sen daha var oralarda,
Henüz yalanı tatmamış,
Haksızlığı ,
Acımasızlığını görmemiş hayatın..
Hala biri var dinle..!


Elma şekerleri zamanından ,
Balon uçurduğun ,
Ve elinden kaçıp gidince ağladığın ,
Zamanlardan biri..
Kavanoz kavanoz renkli boncukların
Servet olduğu ,
Oyuncakların konuştuğu sanılan ,
Günlerden birinde yaşayan,
Hala biri var dinle..!


Büyüyen kederlerinde ,
Yalan dünyalarında ,
Nefes alan ,
Yaşayan ,
Küçük, küçücük biri..
Hala umut ışığını taşıyan ,
Gözyaşının masumiyetinde ,
Sevmelerinin temelinde olan
Sen olan biri var dinle..!


Sen sus !
Konuşsun içindeki asıl olan.
Büyütülmeyen ,
Korunan herşeye rağmen ,
Bazen de unutulan,
Ama her umut doğuşunda yüreğine,
Hatılamayı seçtiğin biri…
Küçücük temiz yüreğiyle,
Masum olan biri var dinle..!


Dinle de çözülsün dili.
Dinle de dünya tersine dönsün.
Anla da masumiyet hüküm sürsün ,
Ölümlerin haksızlığı sona ersin dünyada.
Bir dinle !
Sen sus !
Haksızlılıklara sustuğun gibi !
Dünyanın huzur’unda ,
Yaşasın ilk kez içindeki gül goncası.