1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1315
Okunma
“herkesle gülünür fakat çilelim
ağlanmaz herkesle unutma bunu”
I
bana açılabilirsin diyen dost!
daha fazla açılma…
kefensiz bedenlerde nedenlidir kefenler
kabir ölüyü, sır diriyi örter…
ne densiz,
ne nedensiz,
ne de sen anlayabilirsin beni!
ki anlasan da ne denli…
benim tek sırdaşım
sırla örtünen,
sırra bürünen aynalar...
onda "aksim" değil!
ayn’ım ağlar...
II
bana açılabilirsin diyen dost!
sen okyanus,
ben yunus olsam meyletmem…
çünkü...
içimdeki yara, aynı Marmara…
belki de bu yüzden sorabiliyorum
pervasızca!
ey dolduruşa gelip,
intihar eden dalgalar!
iki boğazı iki çeşme ağlayan
içli bir iç denizin iç çekişini
benim kadar içten kim anlar…
Tedâi-i Efkâr / Emre Çam
5.0
100% (5)