Bakma tavrımdaki şu arsızlığa
Renkler içindeki aldan sor beni
Kızma hâlimdeki duyarsızlığa
Âh edip inleyen hâlden sor beni
Dikenle yaşayan gülden sor beni…

Geçerken her ânım kusur içinde
Zannetme ki ruhum huzur içinde
Gözünde yaşlarla özür içinde
Dünlere ağlayan kuldan sor beni
Özünü özleyen külden sor beni…

İnme gibi değil! Omzuma inen
Usul usul bindi soluma binen
Artçı depremlerle enkâza dönen
Yavaş yavaş çökmüş ilden sor beni
Gün be gün tükenen yıldan sor beni…

Elleri olmayan kollara mahkûm
Kararsızca esen yellere mahkûm
Kürekleri kayıp dallara mahkûm
Akıntıya köle saldan sor beni
Bir meçhûle giden yoldan sor beni…

Beden penceresi açıktır ammâ…
Esbâba râm olan gözlerim âmâ
"Sulara yazdığım" silinir sanma
İki büklüm gezen Nil’den sor beni
Suskuyla konuşan dilden sor beni…

Emre Çam