Kırık kanatlarıyla kendinde uçma cüretini bulan, bir kuşun hüznü gibi hüznüm. Öylesine boynu büküğüm işte ve çare/siz


Bitmez sandığın her şey
Biter bir gün.
Ve gitmez dediklerin..
Arkasına bile bakmadan gider.
Aşkmış,sevdaymış,hepsi yalan.
Şairin de dediği gibi
"Aşk dediğin yeni bir sevgili bulup, seni unutana kadarmış"
(daha güzelini)

Ne acılar bilirim ben
Ne yalnızlıklar tanırım
Umutsuzluğum sevgisizlikten değil
Çaresizliktendi hep.
Bir kurşun kadar değerliydi hayatım.
Yıllarca namlunun ucunda yaşadım.
Ne kanlar biriktirdim gözlerimde
Sözlerimde ne öfkeler..
Hiç biri yakmadı canımı
Dost bildiklerim kadar.

Senden sonra..
Duygularım da, beni terk edip gitti.
Tüm gitmeler seninle başladı.
İlk ilmik kaçtı ya..
Peşinden sökün etti diğer ilmikler
Hayata boşandı, sağıldı hep ayrılıklar.
Kan oturdu dudağıma
Gün durdu doğuma
Başladı şiddetli sancılar
Atlasam en yükseğinden, acının..
Ölür mü içimde ki umutlar.
Ölmek mi evladır, öldürmek mi?
Söyle yar!

Ağlasam;
Akıp gidebilir misin gözlerimden
Irmaklar misali..
Düşebilir misin kirpiklerimden
Hasretle yanan avuçlarıma.

Yok.. yok!
Bu böyle olmayacak
Çevir yönünü güneşe doğru.
Ve birazdan
Batacak olan, güneş ile birlikte
Kaybol ufkumdan.
Lacivertler asacağım
Dudaklarımın köşelerine.
El sallarken sana..
Bir çift kırmızı bulut olacağım
Ayrılığın yanı başında.
Sakın arkanı dönme.
Kızıl kıyamettir okyanuslarım.
Ve kor düşer yüreğe.

Her batan gün ile birlikte
Bir yaprak daha koparken dallarımdan.
Aklımın kıyılarına çarpar
Buruk bir yaşamın güncesi .
Zaman kayıp gider avuçlarımdan
Tıpkı yıldızlar gibi.
Bilirim!
Her giden dost ya da sevgili
Biraz daha eksiltir içimde ki beni.
Tuttum nefesimi
Yumdum gözlerimi
Sessizliği dinliyorum.


Meğer akla zararmış varlığım. Ne zordur bir akla girip de, orada ebedi barınamamak.



Dil-ruba

23 Ağustos 2012 / Perşembe 07:15