TÜNEL MİMARLARI

Gök ekin ettiler emeğin barışçı parmaklarını
Taşköprü’de koştuğumuz zaman
Çalındı alçak işbirlikçilerle;
Beklediler umutla
Boğazımızdan iple dökülsün umut.
Bağırıyordu katil duvarın uzağından
Bir alçak ’’tükendi mermimiz, biz bittik!
Söyleyin tünel mimarları
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin
Boşaldıkça savaşımızın namluları
Umudumuzun parsları dolduruyordu
Boş kalmıyordu tek adımımız.

Söyleyin tünel mimarları
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin

İdamlarımız sonsuzu koparıp veriyordu
Özgürlüğe susamış
Emekçi ellerine.
Derin hücrelerde sularla boğuşup
Almadığımız ekmekler
Onlara korkulu kale oldu Adana zindanında.

Dik bir duruş, tekbir tirnak
Kanları donduran bir pars bakışı
Tüketti onları, yoktu umutlarıda.

Çukurova’da poyrazların özendiği
Parsların sevdalarına azığı Özenç
Özentisiz ve beklentisiz tüm zamanını
Çakmıştı alçak alnına
Zamana göbeğinden kilitli
Uzak bir ıslığın tutsaklarına.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 20.08.2012

Paylaş:

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Tünel mimarları Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Tünel mimarları şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

TÜNEL MİMARLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

21.8.2012 21:58:54

ÜNEL MİMARLARI

TÜNEL MİMARLARI

Gök ekin ettiler emeğin barışçı parmaklarını
Taşköprü’de koştuğumuz zaman
Çalındı alçak işbirlikçilerle;
Beklediler umutla
Boğazımızdan iple dökülsün umut.
Bağırıyordu katil duvarın uzağından
Bir alçak ’’tükendi mermimiz, biz bittik!
Söyleyin tünel mimarları
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin
Boşaldıkça savaşımızın namluları
Umudumuzun parsları dolduruyordu
Boş kalmıyordu tek adımımız.

Söyleyin tünel mimarları
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin

İdamlarımız sonsuzu koparıp veriyordu
Özgürlüğe susamış
Emekçi ellerine.
Derin hücrelerde sularla boğuşup
Almadığımız ekmekler
Onlara korkulu kale oldu Adana zindanında.

Dik bir duruş, tekbir tirnak
Kanları donduran bir pars bakışı
Tüketti onları, yoktu umutlarıda.

Çukurova’da poyrazların özendiği
Parsların sevdalarına azığı Özenç
Özentisiz ve beklentisiz tüm zamanını
Çakmıştı alçak alnına
Zamana göbeğinden kilitli
Uzak bir ıslığın tutsaklarına.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 20.08.2012

Emeğine yüreğine kalemine sağlık üstadım
Güzel eseri severek okudum
Kalemin daim olsun
Saygılar selamlar