7
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
872
Okunma
Bir şiir düştü
Zaman durdu.
Bir resim
Boyadı kendini hayatın fırçasıyla.
Öznesiz
Tüm yükleme kesmiş:
Ateş, kan, korku.
Mavi yoktu duman vardı
Sarı yoktu, kızıl vardı.
Her güzel rengin
Siyahla zehirlenmişi vardı
Ki bize siyahın asil renk olduğu öğretilmişti
Ama öğrendik yaşarken
Hayatın renklerine karıştığında
İç kararttığını.
Bir şiir sustu
Dünya durdu.
Kırmızı, gri ve siyahtan mürekkep
Bağır bağır bir resim yaptı hayatın fırçası
Öznesiz,
"Kim" değil
"Ne yapıyor" sorusu cevapsız kalan yüklemlerle dolu.
5.0
100% (6)