dönmeye çalışırken rastladığım kadın,
ne aklın kaldı ne tadın,
varlığını kabul edenlerin arasında,
çocukca sevişmelerin yanında,
ağlamalarını duymadığında,
kaybol gözlerden uzak benden ırak,
4 metrekare yeterdi bize tabi bıraksalardı bizi bize.
ben olmayışımla aşıkken hiç varolmayacek birine,
sen yanımda kal ,kimse değmesin göğsüme,
ışıkları büktüğümü gördüğünde
ellerimin kaydığını mı hissedemedin
bir ağaca bir dala.
sen ki çocukça yaşamanın arasında bir de çocuk büyütürken
nasıl bırakırsın onu günlerce üzülürken.
gel beraber ağlayalım ne sana ne bana mutluluk görünmezken,
ısıralım ağaçları kağıtlara dönüşmeden,
dünya kadar hızlı koşalım
doğuya doğru,
belki görünür kayboluruz hissetmeseler de kimcesikler silüetimizin yokluğunu,
hadi kalk gidelim
bu sefer yanımda olmayanların şerefine üçer beşer dikelim şekerleri,
beşer onar katlayalım tütünleri,
konuşamadığımın ertesinde,
onca derdine kederine yine gel benim ağlamalarımı dinle,
sessizce sayıklayıp horultularla beslenip nefesim kesildiğinde ol yanımda,
iyi değilim
herşeyim senin gibi bende kötü biriyim,
biri değil bizler birer birer yuvalardan akan,
okyanusların beslediği,
balıkların olmadığı suların sahipleriyiz.
bizler sadece doğanın bir parçasıyız,
her şey olması gerektiği gibi,
atlamaya gönlün var gibi yükseklerden,
içimize çekelim hiç hesap vermeden,
düşerken haykırmazsam ismini,
çilli de bana yine hiç sevmemişdi seni...

Ali T.