Ansızın gidişini anlatamadığım çocuklar vardı,
Sorarlardı da sorarlardı
Niye gitti, nereye gitti, ne zaman gitti? ...

Dilim anlatmaya el verirdi ya,
Kelimelerim boğazdan çıkmıyordu yukarıya
Velhasıl ben anlatamadım soranlara.

Soranlar da çok üstelemedi nedense
Gidişine kılıfı aramak onlara düşmezdi
Ya da onlar bunu hak etmezdi.

Haber almıştım gelecekmişsin geriye,
Zaman el verirse ben ölmeden önce
Ve çocuklar büyümekteyken.

Ben beklemedim seni hiçbir zaman
Aslını sorarsan.
Hakkım yoktu sebepsiz gideni beklemeye!

Aradığını bulamamıştın herhalde gittiğin yerde
Gidişin sebepsizken, dönüşe neden kılıf ararsın
Diye sorarım belki, merak işte!

Büyüdü çocuklar biliyor musun, bende!
Ve hissediyorum ölüme epeyce yaklaştım
Korkum seni bir daha görememek!

Yani acele etmen iyi olur, ben ölmeden önce
Ve çocuklar büyümekte iken....
Dönüşünü erteleme, kılıfı boş ver dön biran önce.

Belki sabaha gelirsin ansızın, tıpkı gidişin gibi
Uyuttum çocukları erkenden,
Dinç olsunlar sen onları görürken.

Sabah oldu işte, sen buradasın işte
Geç kaldın ya geç kaldın işte
Sabaha karşı intihar ettiler, çocuklar

Yüreğim dar geliyordu artık onlara...

Mehmet Yücedağ