4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
764
Okunma
NE SEN ANLADIN BENİ,
NE DE ISTANBUL:(
Sen; karayelde savrulan bir kara sevdalı
Bense; kararan bahtımın yıkılan hayali!
Sen; mahremsiz vakitte duyguların iğfali
Bense; işlenen cürümün taşınmaz vebali!
Sen; belirsiz baharlarda beklenmedik hazan
Bense; hazansız mevsimlerde garip bir hüzün!
Sen; hüznüme dokunmadan verilen serenat
Bense; tekrarı olmayan ahenksiz nakarat.
Sen; si perdesinde söylenen hüzünlü hüzzam!
Bense; tezenesi kırılmış bir suskun keman!
Sen; gizemlerde gezinen zamansız bir zaman
Bense; yarınları bilinmeyen bir lahza an.
Sen; beter yalnızlığımı tamamlayan beden
Bense; sensizliğinde sana sığınan seven.
Bense yokluğunla yok olan katıksız, yavan
Ben; benliğimden uzakta, aşkına pervane
Sense; gönül köşkümde, baş köşede bir hane...
Şükrü Aktaş
5.0
100% (3)
Cevap Yaz