nasıl kahrolmaz nasıl çileden çıkmaz insan
çökerken karanlık umut göç eder
kan tüter duman duman

körpe hayatlar öğütülüyor kurşun yağmurunun türküsünde
kin dağlarının izi sürülürken bulutlardan
acılı gururlar “ vatan sağolsun!” diyerek yüreklere yığılıyor
çarmıha geriliyor umutlar sessiz çığlıklar kopan bakışlardan

kime baksak yüreğinde boğuluyor sessiz acı
hangi ışığa tutunsak kuşanıyor karanlığı

yıkamış mavilikleri kin kül rengi safralar kusuyor
karanlıklarda mehmet’e mevzilenmiş kurşunlardan
ihanet ayakta öfkeyle şahlanıyor her söz
kuyruğuna teneke bağlanmış ayrılıklardan
işin şakası yok yıldız yıldız kayıyor kınalı kuzular
cudi’de dağlıca’da çiçekler açmadan geçiyor bahar

hangi gerçeğe sığınsak kurşun yarası kan damlası
hangisinin hikayesini dinlesek insan yarası


M.Mustafa KILINÇER
5 Temmuz 2012/ Seferihisar