aska esir bir yüreğin isyan dolu sitemleri ve bekleyiş.
akıcı anlamlı ve gizemli bir şiirde.
kutlarım.

Gönüllü Köle Bu olsa Gerek. Ama ucunda azat ise bunun da bir tadı olmalı değilmi . Canım benim yüreğin gam görmesin. Gözüm olmuş Bu :)

Bir Köle’nin Aşk Günlüğünden..!

Köle’den Paşa’sına Son Sesleniş..!

Gönlümün krallığında,
Paşam, ilan ederek taçlandırdım seni.
Ellerimle sundum sana,
Herkesten köşe bucak sakladığım kalbimi,
O krallıkta, gönüllü köle yaptım kendimi,
Lütfen! Senden azat etme beni…

Seni çok özledim…
Gözlerinde rehin kalmayı,
Ellerimi tutmanı,
Sımsıcak sarılışını,
Sesini duymayı,
Asla kabullenmediğin kıskançlığını,
Seninle birlikte nefes almayı,
Yanındayken kendimi güvende hissedişimi,
Beraber geçirdiğimiz eğlenceli vakitleri,
Kavga etmelerimizi,
Kilometrelerce yol yaparak, bana gelişlerini,
Sana “Paşam, Aşkım” demeyi,
Beni sevmeni,
Seni sevmeyi ,
Çok özledim…
Gerçi ;
Ben seni sevmekten,
Hiç vazgeçmedim ki…

Yaşadıklarımıza, şahit olan olmadı.
Senden geriye bana, sadece anılarım kaldı.
Söz uçar, yazı baki kalır,
Bende o yüzden yazıyorum seni,
Satır satır…

Gerçi, sayfalar dolusu yazsam ne fayda,
Sen yazdıklarımı, okuyamadıktan sonra
Derdime derman olmasan da,
Ben yazmaya devam ederim,
Kulaklarını çınlatırım, ara ara…

Kalem isyanda,
Kağıt firarda,
Gönlüm yangınlarda,
Final ise
30 Ağustos’ta

O gün,
Ya
Özgür olacağım,
Ya da
Köle kalacağım…


Asi Armes

baştan sona fevkalade bir şiirdi akıcılığı ve anlatımı harikaydı kutlarım cani gönülden kaleminiz daim olsun...