2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1212
Okunma
Yaşanan her şey,
Bir gün sonsuza dek maziye gömülür.
Seni yaşasaydım; ölürdün, yüreğimde.
Ve sönen her yıldızın yerine
Başka bir tane yansa da
Her parlak yıldız ilham vermez kaleme.
Ağlarken çalan mutlu şarkılar gibi
Uzaklardan bir ses
Umutlu şeyler fısıldıyor kulaklarıma.
"Sus!" diyorum; susmuyor...
Gücüm yetmiyor susturmaya.
Hadi gel, o sesi yalancı çıkarma.
Ölmemekti zor olan,
Şimdilik başardım ben.
Bilirsin;
’Ölmemek’, eş anlamlısı değil yaşamanın.
Sev ne olur bu defa, içimde ölmemişken
Tüm şairlere ilham veren o kadın.
Çıkma ne olur girdiğin rüyalarımdan da.
İstisna olsun bir seferlik o deyim.
Ya da uyandırma beni hiç, kıvrıl yanıbaşım da.
N’olur bırak, beş dakika daha seveyim...
Tahsin Bağcıvan
01.08.12
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz