4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1910
Okunma
Kaderin taşlı yollarında, tecrübesiz birer insandık.
Gördüğümüz ‘kurt yuvaları’nı saklanacak bir in sandık.
Dişini göstermeyen sinsi ‘kurt’lara kandık.
Gönlümüzü parçaladı ‘kurt’lar, hayat dışladı bizi.
Hiç gücümüz yetmezdi zaten, sürekli buğz ettik.
İçimizi bilmedi kimse, biz kimlere hasrettik.
Faydamız olmadı Dünya’ya, sade oksijen tükettik.
Hep “kardeş bildiklerimiz” sattı, harcadı bizi.
Başımıza ne gelse, hem suçsuz, hem güçsüzdük.
Palyaço gibi işte; ağlayamadığımızdan güldük.
Yine bilmedi kimse, neleri içimize gömdük.
Yazdığımız satırlar, anlatamadı bizi…
Tahsin Bağcıvan
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz