Sen sakın sevme beni.

Çünkü seni seviyorum.

Yaşanınca tükenir sevilerim.

Hepsi birer sönük yıldız olur içimde.

Sen sakın sevme beni.

Çünkü kalbimde bize yetecek kadar yer yok.

Seni, bensiz seviyorum.



Ben sevince her şeyimi adarım sevgime çünkü.

Tebessümlerimi de.

Çünkü ben sevince her şeyim sürülür karadeliğe.

Güneşim de.

Sen hariç her şeyimi alır benden aşkın.

Bir sen kalırsın dünyamda;

Sen ki, beni sevmeyen bir kadın.



Sen sakın sevme beni.

Çünkü seversen, ölür gözyaşımla beslediğim çiçeklerim.

Çığlıklarım, haykırışlarım, sinir krizlerim

Ölür.

Ölür senli rüyalarım.

Ölür "belki"lerim.

Kelimelerim, cümlelerim, kafiyelerim, şiirlerim

Ölür.

Çünkü ben sevince böyle severim.

Sen sakın sevme beni.



Ben her sabah gülümseyerek uyanırım

Senli rüyalar besleyen uykularımdan.

Ve her gece hayalin Azrail gibi eşiğimde beklerken,

Hiç çekinmedim inan canımı almasından.

Şimdi sen sakın sevme beni.

Çünkü beceremezsin.

Eline ayağına bulaştırsın aşkı.

Benim seni sevdiğim gibi sevemezsin.







Sakın sevme beni.

Çünkü seviyorum.

Sakın sevme beni

Çünkü kalbimde "biz"e yetecek kadar yer yok.

Sakın sevme beni.

Seversen ölür gözyaşımla beslediğim çiçeklerim.

Şiirlerim de ölür.

Sakın sevme beni

Çünkü beceremezsin.

Sen, ben gibi sevemezsin.

Çünkü ben sevince böyle severim.

Sen sakın sevme beni.




Tahsin Bağcıvan

09.07.2012

11.57