YETİM VEDALAR

Sanırım dönüş yok bekleme artık
Bıçaklandı benim bütün umudum
Soğuk kaldımlara uzanıp kaldık
Ölüyoruz her gece biz yudum yudum.
İçimde voltada soylu bir acı
Ufkuma saplanır kurşun gözlerin
Çare yok,yok işte;aşkın ilacı
Düştüğüm uçurum sendende derin.

Sanırım dönüş yok bekleme artık
Mezarcı Rıza’ya bir çukur kazdır
Mermerin üstüne tam bir satırlık
’Aşk yaşamdan daha soyludur’ yazdır.
Bu cellat özlemden kurtulurmuyum?
Ruhum huzuru tadarmı bilmem
Sanırım gözünde elma kurduyum;
Belkide o kadar bile sevilmem.

Yinede bil diye yazıyor kalem
Bu asil aşkın onuru için
Şehrim kuşatıldı,yanıyor kalem
Tutuşuyorum hep için için.
Belkide beni unuttun bile
Öksüz bir sesleniş belki bu mektup
Bir ömür uğruna olurken çile;
Sana veda türküsü ne kadar mahçup.

Karşılıksız aşkların kaderidir bu
Sızısı bir ömrü tarümar eyler
Rüya bitse bile bitmez uykusu
Ansızın baskındadır eşkiya gözler.
O vakit gönülle ruh harman olur
Gerçekten hayale bir firar başlar
Hayal vadilerinde akıl kaybolur;
Doğar yari olmayan yetim vedalar.

Sanırım dönüş yok bekleme artık
Benim için rüzgara türkü söyleme
Kırmızı bir gül ile sabıkalandık
Hüzün yuvalanırken göz bebeğime.
Sanırım dönüş yok bekleme artık
Hıçkırığın boşyere bekleyenin yok!
Sensiz yaşanacak bir an’a yazık
Kalbimi parçala ey aşk denen ok!
Parçala kalbimi!
Ey aşk denen ok!