USTURA VİCDAN

Ve soluk soluğa bütün anka’lar
Küheylan taylar koşuyor çatlarcasına
Yıldırımlar dövüyor gönlümün dağlarını
Bir mayın...
Bir dinamit...
Bir yanardağ patlarcasına!
Bir infilak kuşatıyor sevda diyarlarımı.

Merkez üssü gözlerinden,fay hattı ellerimden,dizlerimden;
ve yüreğimden geçen depremler armonisi
Şaşkın gözlerimde çıldırmış bir anı tusunamisi
Ve mermisi tam alnımda hıçkırık ikliminin
Bilimin,fiziğin ve kimyanın anlamsızlığı...
Bir eşkiya yağmalıyor rüya ufuklarımı.

...Serçeler yaralı,serçeler mahsun
Serçeler ürperdi bir aslan pençesiyle
Yırtılacak kulaklarım asrın hadisesiyle
Yürek durdu duracak halin endişesiyle
Gül kırmızı ve bir sızı
Gül yaralı,gülde kan var!
Bir canavar parçalıyor varımı!
Siyah atlılar bastı beyaz rüyalarımı.

Ey aşk! Ey ruhumu bir mum gibi eriten ateş!
Tutuşturdun en sonunda suları
Gelmiş ve geçmiş bütün şair ruhları!
Kırık ozan sazları!
Küle döNmüş bir güldür size seslenen;
Nereye sürer canı?
Yaralanmış bir aşkın al kan yüklü kervanı?
Ve neyi diyet ister?
Parçalanan bir aşkın son ustura vicdanı?...

Bu kadar mı acıtır;ayrılık an’ı?...