Dönme.
Bırak rüyalarca seveyim seni
Tenini ay ışığı sayayım
Gözlerini güne güneş sayayım
Saçlarını efkar rengi bir akşam
Sonsuzlukta anayım.
Ve unutulmaz kal anılarda
Kardelen gibi, yıldız parıltısı gibi
Masum kal ,temiz kal.
Baharlarda bir nergiz anlatsın seni bana
Sonbaharda eylül
Kavrulan haziran akşamlarında ateş
Ve ayazın camları tıklattığı bir sabah beyaz büyüsü.
Kar anlatsın seni bana
Kor anlatsın seni bana
Dudaklarımda bir gizin efsunu;
Seni anlatanı arayayım ben yana yana.
Ne gam ne keder senin sevdan
Ne sevinç ne de umut
Yittikçe gül yağdıran bir bulut belki;
Barut kadar çılgın, infilak kadar asi.

Yaşam kavgamın düğümü sihir
Yani sen, yani sevda!
Yani ekmek, yani şiir!
Seni hangi kalem çizebilir?
Hangi göz görebilir?
Sonra çözülen bir sır bitmemişmidir?
Aşk!
Hasret yağmurlarının bıçak bıçak yağdığı akşamdan;
Sana sesleniyorum!
Sesleniyorum yar sana;
Dönme!
Çözme sırrımı;
Sonsuz arayışımın sen olmadığın gerçeğini
Bildirme bana…