0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
639
Okunma
Sürgündük yaşamdan
Geri dönülmez yaraların izleri üzerimizde
Yalınayak cümleler kurardık.
Hayatı yaşamamıştık, kelime olacak kadar
Sevdalara sığındık, paraşüt sığıntısı
Açılmadan paraşütümüz
Gökyüzünün bulutlarına düşüp ıslandık.
Ne deniz olacak kadar birikti yalnızlığımız
... Ne sevdaya akacak kadar ırmak olabildik.
Birlikte yalnızlığımızı tüketmek isterken
Biz tükendik.
,,,,,,,,,,,,,,,,,
Tuz gibi
Tuz gibi yürüdü
İmkansız yakıcı nehire
Kuru çeşme misali akmadı sular
ak sütüne daldı annesinin
tuz gibi yandı
ağaca sarılan yaprak misali
Yalnızlıktan döküldü
5.0
100% (2)
