hatırlayamıyorum artık
en son nezaman kalkmıştık tanrıların sofrasından
ne zaman zaman dolmuştu
son kullanma tarihi gecen çamlıca gazozlarının enfes köpüğüne karışan
kırışan
ve yaşlanan bedenimiz miydi
yoksa ellerimiz hiçbirzaman gülün dikeniyle savaşmadığı için miydi ürkekliğimiz
hep karanfil alırdım
ya da
kutu içinde tek gül
tek papatya olmazdı haliyle
tek kalamazdı umutlarım bakışlarının altında
zira bakışların çok ağırdı




hatırlayamıyorum artık en son nezaman birbirimize bakmıştık
sofrayı toprlarken mi
yoksa kaldırırken mi bizden arta kalanları masanın üstünden
kırıntıları toplamak için çok çimdikledim yerleri
parmaklarıma yapışanları suya tuttum
kurumuş olanları silktim düşürdüm
hatırlayamıyorum çok yoruldum belkide ondan biraz horlayışım
hatırlayamıyorum artık




ziyana karışmış lir sesi kulaklarımda sensiz hala kdv si ödenmiş bir vergi kaçağıyım
bu sefer diyorum hep
hurra
bu sefer bir başka olacak ney üfleyişim
bu şehir bir başka olacak
yankılarında aşkların
bebeklerimin elleri büyüyecek yazgıları
ayakları büyüyecek ve ben onlara inadına bir numara büyük almayacağım.

bu sefer belkide şehre bir film gelecek Sezen in dediği gibi
Gülümseyeceğiz.