//

gözyaşlarına tutunuşum bundandır
yüzün çok kaygan
ölümüne bir tırmanış benim ki
seni üzmem de hep bu yüzden
susuyor içimdeki
//
Kurumuş kaldırımların kenarında açan turkuaz renkli çiçekler
biliyor musun
geçen gün seni çok özledim
bir bardak su içtim üstüne kanamadım
özlemeyi özlemişim
ama seni


çok siyah bugün
bugün bir terslik var
gündüz alacalı
gece camlardan içeriye giren beyaz tül
bu çok garip
ben öksüzüm
kurumuş kaldırımların kenarında açan turkuaz renkli çiçekler
biliyor musun
geçen gün seni çok ödelim
bir bardak su içtim üstüne kanamadım.

elimdeki peçeteye yüzümü silmemekte inat ettim
oysaki çok terlemiştim
içimdeki amonyak
arsenik
kezzap
tuz ruhu
içimdekiler
güleycan güleycan güleycan
içimdekiler
yılgın bir heyecan
kurumuş kaldırımların kenarındaki turkuaz rengi çiçekler
biliyor musun
geçen gün seni çok özledim
bir bardak su içtim üstüne kanamadım.

yokuş bir türkü
yokuş bir çıkış ömrün sırat defterine
buğra ile
can ile
kan ile çıkış
yokuş kışa kırgın bir bakış
baharlar seni anlattığında ben hiçbirşey yapmıyor olacağım
akşamlar üstünü örttüğünde
yokuş çıkıyor olacağım
yokuşlarda kaçıyorum ölmekten
bayırı seviyorum
kaçmıyorum senden
yokuş bir infial
bacaklarım topal
ve sen sen bakıyorum
biraz ahmakça
biraz deli
ve alabildiğine derin

//

gözyaşlarına tutunuşum bundandır
yüzün çok kaygan
ölümüne bir tırmanış benim ki
seni üzmem de hep bu yüzden
susuyor içimdeki
//

//