2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1465
Okunma
Varlığımdaki yokluğuna alıştım
yokluğun sancı vermiyor artık
Sabahın karanlığındaki ışıldamalar
kırılmıyor penceremin perdelenmiş
gözelerinde şafak vakti
Seni umuda gömdüm kış rüzgarı
Seni umutlanmışlığıma terkettim
bahar yüzlü kelebek
Biliyorum artık
hiçbir esinti seni bana getirmeyecek
Sus artık yüreğim
Dinlen artık usumdaki yorgun zaman
Durulsun içerimdeki taşkın nehirler
Ses vermesin bakır teller
Biliyorum artık
Bu öykü böyle sürmeyecek
Biliyorum artık adanmış baharlar
tomurcuklanmayacak vadedilen toprakta
Bu sevda, kanadına bile değmeden
ölümsüzleşecek…
Volkan Kemal
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz