Y/aralanmış gözlerdeki şefkat perdesi
Ismarlama sevdalar geçiyor düş trenleriyle
Bir kaç beden büyük hüznün elbisesi
Azrail ölüm dikiyor kendi elleriyle


-I-


Seccade-


Zemini ıslak gözlerin,fikirler kaygan
Zıp,zıp zıplıyor zaman,elinde kürek
Bir elimde fesleğen,diğerinde ısırgan
Gökyüzüne tırmanıyorum,yürüyerek


Çıkmaz bir sokak, iki sarı lamba
Pıt,pıt atıyor kalbim,cebimde saat
Ruhum asma tavan,beynim muşamba
Yalnız; seccademin dudaklarında şefkat



-II-


Sır-


Aşikar oldu melekler, soyundu gece
Hendekten atladı ölüm, sır oldu
Nefsime attıkça pençe
Şeytanlar çölde boğuldu


İki deve yükü günahım birde koca kervan
Yüzüm aynalarda eşkiya
Zaman durdu, açıldı paravan
Bir ölüm depozit, tam ömür kira





III-


Mektup-


İki satır, üç sahife, gerisi boşluk
Halini sordum ay’a etme beni merak
Bulutların ardında gri bir loşluk
Zaman kara tren, ölüm son durak


Maviye boyandı ruh, aktı mürekkep
Yıldızlar gökyüzünü Seyrede dursun
Beklesin baş köşede merkep
Aslanlar en kuytuya otursun


IV-


Gölge-


Bu bir oyun, dram- komedi iki perde
Gözlerde korku, ellerde patlamış mısır
Bütün atlılar kaçmış en son seferde
Dudakları çatlamış, ruhları ısır


Kaburgası çatladı bu gece gölgemin
Yıldırım çarptı bütün düşleri
Yağmura sordum ahvalini şemşiyenin
Duyunca en aşifte gülüşleri


V-

Mekan-



Kepenkler çekildi kapandı dükkan
Meteliğe kurşun attı esnaf
Dünya üstü açık bir mekan
Her köşede zina,her köşede israf


Komşunun köpeği tok,kedileri aç
Bir giydiğini bir daha giymiyor fare
Hadi bakalım ölümede bulun ilaç
Beyninizdeki mikroba bir çare



VI-


Son-


Bu nasıl bir kimlik nasıl bir iklim
Aşk kutupta bedevi
Kızım doku ketum bir kilim
Söylemesin sırrımızı ebedi


Günah yemekten şişmanlamış şeytan
Melekler ededursun perhiz
Nefs en büyük militan
Bir gün o’da eder terhiz