24
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1664
Okunma
Hainin pususuyla yere düşünce fidan,
Bürüyor gözlerimi kızıl kıyamet bir kan.
Ey Türk soyu unutma; kaç asır öncesiydi?
"Titre ve kendine dön" demişti Ulu Hakan.
Haçlıya yaltaklanmak kimin düşüncesiydi?
Cürmünle, mezarında çile çekiyor Atan
Sağı yolu kaybetmiş, kemiği sızlar yatan.
Nerde; Osman’ın nesli, üç kıtaya hükmeden?
Nerde; Hakk’a koşanlar, haça boyun bükmeden
Şimdi gün geçmiyor ki, şehit kanı dökmeden
Soysuz bir iradeyle yere düşer kutlu can
Gün be gün çoğalarak boğar bizi hafakan.
Sinsi bir Avrupanın kulak verdik sesine
Bu yetmedi açıldık, okyanus ötesine
Teslim olduk alemin, çağdaş müsveddesine
Sustu sazın bam teli, türküyü yuttu çigan
Ardından bize kalmış; sadece feryad figan.
Dost oluruz düşmanla, belli iken niyeti
Bin yıl öncesi neyse, değişmez zihniyeti
Gencecik yavrularım, öderlerken diyeti
"Sabırlar diliyoruz" şom ağızlardan çıkan
Kör bir izan değil mi, bu memleketi yıkan?
Kaç sevenin var diye dön de bak etrafına
Yahudisi, Rum’unu kattık iman safına
Gelecekler kalırken, onların insafına
Vatanmış, gelecekmiş, yoksa kafaya takan
Avuçları yalarız, onlar yiyen biz bakan.
Andımızla şahlanıp zincirleri kırmazsak
Bize tuzak kuranı şakağından vurmazsak
Saatleri, güneşli seherlere kurmazsak
Körlük denen illetle, tükeniriz an be an
Gülüp geçerler sonra ahmaklığımızı duyan.
Kan kusuyor anneler, yürekler dolu acı
Hiç zaman geçirmeden, kurulsun darağacı
İhanet kavramının, ancak budur ilacı
Körpecik evlâtları yok mu adamdan sayan?
Aslımızı unuttuk; bu yüzden kaldık yayan.
Nerde; İstanbul’ları fetheden güçlü iman?
Nerde; vatan aşkını kucaklayan o liman?
27 haziran 2012
trabzon
5.0
100% (23)