Efendim

Ben bu aşka nice yıllar dayandım
Dayanmaya özlüyüm ben efendim
Bir yara bağlandım aşka inandım
Ferhat gibi sözlüyüm ben efendim

Testi gibi kaç kez boşandım doldum
Kaç kere dirildim kaç kere öldüm
Birde Mecnun oldum sahrada kaldım
Ayakları tozluyum ben efendim

Ben şafak sökerken aşıkım güle
Çalışırım varmak için menzile
Sesimden ses kattım inleyen tele
İşte eli sazlıyım ben efendim

Fikret yaralıdır amma çok haklı
Yoksulluk ayrılık içimde mıhlı
Ben yarda saklıyım yar bende saklı
Bir gönülde gizliyim ben efendim


Fikret Ünal


1944 yılında Kars İli’in,Sarıkamış İlçesi’nin, Boyalı köyünde doğdu. Asıl adı Fikrettin İnallı’dır. İlkokulu köyünde okudu.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Bu anlamda ilk destek ve temel bilgileri annesinden aldı. Bağlama çalmayı ise eniştesi Aşık Alişan’dan öğrendi.

İlkokulu bitirdikten sonra çevre köylerdeki düğünlerde çalıp söylemeye başladı ve zamanla yörede adı duyuldu. Daha sonra köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla kendini geliştirdi bilgisini pekiştirdi.

Konya Aşıkları Bayramı’na 1969 yılından beri katılan Fikret Ünal, burada türkü dalında ödül aldı.

Şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlanan Fikret Ünal, ayrıca birçok şenlik ve aşık meclisine katıldı, plak ve kaset doldurdu.

Fikret Ünal’ın şiirlerin bir bölüm »Vah Beni« adlı kitapta yayınlandı.


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-471-)(-)(-)(

Bir çift kara gözün hapisindeyim
Onun için nazlıyım ben efendim
Sevda denen köşkün yapısımdayım
Bade gibi buzluyum ben efendim

Deli gönül bir yol buldu akıyor
Şeyda bülbül gibi gülde şakıyor
Bu sevda bir bilsen nasıl yakıyor
Yüreğimden közlüyüm ben efendim

Doyum mu olur hiç aşk sözlerime
Dayanamaz yürek avazlarıma
Bakanlar doyar mı bu gözlerime
Açık kahve gözlüyüm ben efendim

Gizli gizli benden söz ediyorlar
Sevgiyi böyle hep tadıyorlar
Karanlık geceye ışık diyorlar
Mehtap gibi ay yüzlüyüm efendim

Bakışımla alev alev yakarım
Fırsatın kollarım öyle bakarım
Hemen ikna eder yüzük takarım
Bu dalda da çok hızlıyım efendim

Elbette bu aşkta yürektir yanan
Güzelin adını dilimdir anan
Aşkın kitabını yazarım inan
Kaşarlıyım hem tuzluyum efendim

Sanki ayrı güzel aşk desen desen
Kıyamet mi kopar çok sevdim desen
Lüzumsuz’um söz ehlisin bir de sen
Çapkınlıktan kozluyum ben efendim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz