Sen, kalbimin sürgün yeri;
Dağlar ezilir, sana doğru yürürken
Yollar bir kaç adım...
Aşk yakarken ruhumu, güneşten ziyade
Ben bu sürgünde sadece sana susarım...

Sen, anlamı aşk’ın
Niceleri yapamazken tarifini
Gülüşün sarar sevda denizini...
Sayısız mana sığarken sözlere, sevmekten ziyade
Ben bu manada sadece seni bulurum...

Sen, perisi düşlerimin
Elimi uzatırken boşluğa, hayaliyle tutan ellerimi
Her gün esen rüzgarda, saçlarının telleri okşar yüzümü...
Onlarca düş görülürken gecede, kabustan ziyade
Ben bu düşte sadece seni ararım...

Sen, sonsuz oluşu gönlümün
Deryalar gibi uçsuz bucaksız duruşu
Ve yokluktan sıyrılışı ömrümün...
Ölüm sararken dört bir yanı, yaşamdan ziyade
Ben bu sonsuzlukta sadece sana yaşarım...

Sen, özgür kalışı ruhumun
Bir kelebeğin kanatlanıp uçuşu
Ya da beraat edişi sevginin...
Özgür kalırken kuşlar aydınlığa, karanlıktan ziyade
Ben bu özgürlükte sadece sana uçarım...

Sen, en güzel filmi hayatımın
Salonun en uzak yerinden izlediğim
Seyrine doyamadığım...
Türlü türlü filmler oynatırken hayat, gerçekten ziyade
Ben bu filmde sadece sana ağlarım...

Sen, hüznümün şenlik oluşu
Yakılırken en acısından ağıtlar
Sözlerin en güzel türkü, gülüşünse melodim...
Hüzünden duvarlar örerken yaşam, mutluluktan ziyade
Ben bu hüzünde sadece sana yanarım...

Sen, bu bedeni ağırdan terk edişim
Azrail gelmeden önce
Ruhumun sığındığı meleği...
Küçük kıyametler koparken her gün, büyüğünden ziyade
Ben bu bedenden sadece sana koparım...

Sen, yazılmış en güzel şiiri ömrümün
Okurken yüreğimi titreten
Hiç bitmesin istediğim...
Destanlar yazılırken sevgilere, masallardan ziyade
Ben bu şiirde sadece seni yazarım...

İsmail ALTIN