Nedense bilemedim hayattan ders almayı
Kaderimde yazılan bir bir olurken ayan
Düşünmemiştim asla tek başıma kalmayı
Şerbetlisin acıya dayan yüreğim dayan


İçimdeki cehennem ateş dolu bir tandır
Beynimi kemiren kurt kudursa da çoktandır
İsyan etmek istemem ne gelirse Hak’tandır
Aç kalbimin gözünü uyan ey ruhum uyan


Takvimden sağılırken seneler yağmur gibi
Sona doğru varırken görünür yerin dibi
Ne gelirse başına vardır elbet sebebi
Eyvahlar boşa artık ey gafletle uyuyan


Doğduğum günden beri harcarım onca çaba
Her kime rastladıysam baktım hep kaba saba
Cezamı dünya da mı çekeceğim acaba
Yardım et bu kuluna ruhu pak edip yuyan


Nadide bir çiçekken susuz kalıp soldum ben
Dert libası giyerek hüzün ile doldum ben
Bir garip masum yürek içinde hapsoldum ben
İmdat diye inlerim yok mu sesimi duyan


NİLÜFER SARP__________03.HAZİRAN.2012