Ateşten gömlek giydim bekledim sabır ile
Yasaklı olduğunu bilerek sevdim seni
Seni sevmek inan ki zamanla oldu çile
Hüzün ile kederle dolarak sevdim seni

Züleyha yüreğimde Yusuf koydum adını
Kör kuyulara gömdüm vaz geçme inadını
Uğruna heba ettim böyle seven kadını
Yeminlerime sadık kalarak sevdim seni

Unut diyenler oldu vaz geç diyenler oldu
Bahçede derdiğim tüm güller sarardı soldu
Yokluğun çok hazindi sonu olmayan yoldu
Yine de ardın sıra gelerek sevdim seni

Çok kez adak adadım çaput bile bağladım
El içinde gülsemde gizli gizli ağladım
On iki ay dört mevsim yüreğimi dağladım
Tenhalarda sinemi delerek sevdim seni

Sensizlik düşlerimle oldu her daim sırdaş
Koca ömür boyunca dinmedi gözümde yaş
Koyduğun şu hanede eridim yavaş yavaş
Her daim hülyalara dalarak sevdim seni
*
NİLÜFER SARP.
15.KASIM.2020