Elveda diye bir kelime var lugatta
Yirmisekizinden sonra elveda der şubat
El sallar güneş,yağmura
Gece,gündüze
Cımbız,aynaya
Bütün martılar bir gün denize elveda der



Yavaş yavaş doğar güneş
Aşklar yavaş yavaş biter
Kırışır yüzü bir gün her bebeğin
Kundaklar mezara benzer
İstasyonlar trene
Gemiler limana
Leyla, Mecnun’a
Elveda! der.



Elveda der bir gün şeytan bile
İnsanlarla uğraşmaya
Kağıt, kaleme
Kalem,mürekkebe
Şair,şiire
Elveda! der.



Elveda diye bir kelime var lugatta
Onsekizinden sonra elveda der kızlar
Oğullar yirmisinden sonra
Toplanır bohçalar
Başlara takılır kepler
Kız, anaya
Oğlan, babaya
Elveda! der.



Yavaş yavaş erir mumlar
Aydınlık karanlığa
Mevlana,Şems’e
Şems,güneşe
Dünya, dönmeye
Elveda! der.


Elveda der bir gün en sevdiğin adam bile
Üstündeki bütün elbiseler elveda der
Yağmur,toprağa
Toprak,taşa
Gök,kuşa
Kuş,yuvaya
Elveda! der



Elveda diye bir kelime var lugatta
Otuzbirinden sonra aralık elveda der
Yıllar el sıkışır
Ezanlar vedalaşır
Seccade,takkeye
Takke,tesbihe
İmam,cemaate
Elveda! der.



Yavaş yavaş döner semazenler
Akrep,yelkovana
Saniye,dakikaya
Saat kulesi,şehire
Şehir,Ülkeye
Elveda! der.




Elveda der bir gün yüzünü görmek istemediklerin bile
Kaçıp durduğun yalnızlık elveda der
Yaprak,ağaca
Çiçek,böceğe
Örümcek,ağa
Ağ,balığa
Adem,Havva’ya
Elveda!der.